چرا براے دلم
یک غزل نمےخوانے؟
غزل بخوان
کہ بمیرد
میان سینہ ے من
غم سکوت خیابان
غمے کہ میدانے
و بغض
پنجری بشکن
ببین
چہ کرده غمت
بہ این دو وادے
وحشت
دو چشم بارانے
بیا
غزل بہ فدایت!
درانتظار توام
بیا
صفاے تبستان!
تب زمستانی!
ببر
مرا بہ نگاهے
ببر
مرا گم کن
نشان نمانده برایم...
خودت کہ میدانے
بیا
کہ پر زند از دل
بہ موج چشمانت
کلاغ شب زده
یعنی غم پریشانے
و باورت بکند
بار دیگر این دل من
دل شکستہ ساده....
مگر نمی دانے ؟!
بھنام بھامین
برچسب : نویسنده : sokoteparvaneha بازدید : 103